Συνοπτικά για την Δημιουργία άνευ Δημιουργού (ενημερωμένο)

      Συντάκτης Θεόδωρος Ι. Βαρδάκας

     Το Σύμπαν έχει ηλικία γύρω στα 13,7 δις έτη σύμφωνα με την Θεωρία του Big Bang, την σημειακή ή την εκτεταμένη, όπως έχει δημοσιευτεί στο American Scientific το 2005. Ο ήλιος έχει 5 δις έτη ηλικία και έκανε έκρηξη και εκτόξευσε υλικά στο διάστημα, τα οποία εν μέρει έπεσαν πίσω στον ήλιο και εν μέρει έμειναν σε περιστροφή υπό μορφή περιστρεφόμενων αερίων σκόνης δεδομένου ότι ο ήλιος περιστρεφόταν πιο γρήγορα πριν την έκρηξη και επιβράδυνε μετά από αυτήν. Έτσι μέρος της στροφορμής του πέρασε στη στροφορμή των αερίων και  της σκόνης και μετά στους πλανήτες, στους οποίους συγκεντρώθηκαν με την βαρυτική κατάρρευση τα υλικά των. Γι αυτό και η περιφορά των πλανητών γύρω από τον ήλιο είναι προς την ίδια κατεύθυνση.

     Η ηλικία της γης είναι 4,5 δις έτη. Τα πρώτα 700 εκ. χρόνια (από τα 4,5 δις ως τα 3,8 πριν) η γη ήταν ένα απέραντο βιοχημικό εργαστήριο με ατμοσφαιρική πίεση δεκάδων ατμοσφαιρών διότι η θερμοκρασία ήταν εκατοντάδων βαθμών και τα νερά των θαλασσών ήταν εν μέρει εξατμισμένα στην ατμόσφαιρα. Αν υπολογίσουμε ότι η σημερινή ποσότητα των υδάτων είναι γύρω στο ένα χιλιόμετρο ύψους γύρω από όλη την επιφάνεια της γης και ότι σαυτό συνέβαλε πιθανόν και η πτώση μεγάλων κομητών που μετέφεραν πολύ νερό και πάγους και ότι δεν άλλαξε πολύ από την τότε εποχή, τότε καταλαβαίνουμε ότι αν εξατμίζονταν 50 μ. ύψους υδάτων η ατμοσφαιρική πίεση θα ήταν 5 ατμόσφαιρες (κάθε 10 μέτρα ύψος υδάτων  δημιουργεί  πίεση μιάς ατμόσφαιρας χονδρικά, εξατμιζόμενο) και αυτή η ισορροπία απαιτεί θερμοκρασία μεγαλύτερη των 100 βαθμών που βράζει το νερό σε πίεση 1 ατμόσφαιρας. Άρα μπορούσε να υπάρξει νερό σε υγρή μορφή ακόμα και με άνω των 150 βαθμών θερμοκρασία. Σύμφωνα με τα βιβλία του Dawkins υπήρξαν σαν μορφή προζωής ή ημιζωής, διαφόρων ειδών αυτοαντιγραφόμενα μεγαλομόρια, (πιθανόν DNA και RNA συνδεδεμένα με διάφορες πρωτενείνες και άλλα μόρια) τα οποία κάποτε κατάφεραν να κατασκευάσουν περίβλημα ή κυτταρική μεμβράνη και έτσι προέκυψαν τα πρώτα κυανοβακτήρια στα 3,8 δις έτη πριν που ανευρίσκονται σήμερα στους στρωματόλιθους, (πράσινα στρογγυλευμένα πετρώματα, ηλικίας 3,5 δις ετών περίπου).

     Από την στιγμή που δημιουργήθηκε το πρώτο απλούστατο κυανοβακτήριο το οποίο είχε DNA και μεμβράνη και μπόρεσε να επιβιώσει και να διχοτομηθεί από εκεί και πέρα πήρε το δρόμο της η εξέλιξη με τις επιβιωτικές μεταλλάξεις 1:10.000 ως προς τις μειονεκτικές. (είχε δηλ. επιτευχθεί το πλήρες πρόγραμμα επιβίωσης, ανάπτυξης και πολλαπλασιασμού των βακτηριδίων μέσω του αναδιπλασιασμού του DNA).)
     Στα 700 εκ. χρόνια πριν από σήμερα εμφανίσθηκαν τα πολυκύτταρα όντα (σπόγγοι, φύκια, κλπ. στα βάθη των θαλασσών και των λιμνών) και μετά τα γένη (αρσενικό, θηλυκό) και η φυσική επιλογή ενώ οι μεταλλάξεις συνέχιζαν να παίζουν πρωτεύοντα ρόλο στην εξέλιξη. Τα πτηνά όλα είναι απόγονοι των δεινοσαύρων που εξαφανίσθηκαν 65 εκ. χρόνια πριν από σήμερα, από πτώση μετεωρίτη στον Κόλπο του Μεξικού διαμέτρου 20.000 μέτρων, ο οποίος άνοιξε κρατήρα διαμέτρου 180.000 μέτρων που φαίνεται και σήμερα στους χάρτες. Τα οπληφόρα (όσα έχουν οπλές στα πέλματα των ποδιών τους) όλα, έχουν κοινό προγονικό είδος στα 60 εκ. χρόνια πριν. Τα αιλουροειδή έχουν κοινό προγονικό είδος στα 35 εκ. χρόνια πριν. Όλα τα είδη των ανθρώπων και των πιθήκων έχουν κοινό προγονικό είδος τους αυστραλοπιθήκους στα 7 εκ. χρόνια πριν.
     Δεν υπήρξε ποτέ πρώτος άνθρωπος ούτε πρώτο ζευγάρι ανθρώπων ούτε και για κανένα ζώο. Υπήρξε συνεχής εξέλιξη. Κάθε είδος χωριζόταν σε υποείδη, με μεταλλάξεις και τα υποείδη απομακρύνονταν γενετικά, (και γεωγραφικά), πάλι με μεταλλάξεις, και αποτελούσαν νέα είδη μη διασταυρωνόμενα πλέον μεταξύ τους παραγωγικά. Και ούτω καθεξής. (Τα μελετά και η επιστήμη της Οικολογίας).

     Άρα δεν χρειάστηκε ποτέ κανείς Δημιουργός και όλα έγιναν μόνα των στο διάβα 4,5 δισεκατομμυρίων ετών. (βλ. και τους μαθηματικούς υπολογισμούς μου, σε άλλο μου κείμενο).