Πώς εξηγείται όλη η Εξέλιξη των ειδών. R. Dawkins, K. Δαρβίνος, Al. Jacquard κλπ. Μέρος Δεύτερο

      Το ανθρώπινο γονιδίωμα περιλαμβάνει περίπου 30.000 γονίδια τα οποία ευρίσκονται μοιρασμένα σε 23 ζεύγη χρωμοσωμάτων, τα οποία είναι στη συνήθη κατάσταση περιελιγμένα πολλές φορές όπως ένα κοινό σχοινί από στριμμένο χόρτο και αυτό οφείλεται στην συγκεκριμένη χημική δομή της ανεμόσκαλας του DNA. Τα δύο κατακόρυφα σχοινιά της ανεμόσκαλας αποτελούνται εναλλάξ από μόριο πεντοσακχάρου και δεσοξυριβόζης.  Κάθε γονίδιο αποτελείται από λίγα σκαλοπάτια μέχρι κάποιες χιλιάδες και διαχωρίζεται από το γειτονικό του με συγκεκριμένη τριάδα σκαλοπατιών η οποία δηλώνει το τέλος του ενός γονιδίου και την αρχή του επομένου. Κάθε γονίδιο κωδικοποιεί την αντίστοιχή του πρωτεΐνη η οποία αποτελείται από μια σειρά από διαδοχικά αμινοξέα τα οποία υπάρχουν στη γη και είναι 20 διαφορετικά. Όταν πρόκειται να γίνει η διαδικασία της μίτωσης ξετυλίγονται όλα τα χρωμοσώματα και σχίζονται από άκρου έως άκρον στη μέση του κάθε σκαλοπατιού, από ένα ειδικό μόριο που λειτουργεί σαν φερμουάρ και σπάζει τους δεσμούς του κάθε ζεύγους βάσεων.

        Οι μεταλλάξεις είναι τυχαίες και δοκιμάζονται στο στίβο της ζωής εάν θα είναι επιβιωτικές και θα δώσουν ένα μικρό ή μεγαλύτερο επιβιωτικό πλεονέκτημα στην κατασκευή και λειτουργία του κάθε όντος ή όχι. Η έννοια του σκοπού δεν υπάρχει στη φύση. Είναι μία από τις πολλές πλάνες του ανθρώπου. Στη φύση υπάρχει η έννοια της τύχης που δεν αντιλαμβάνονται πολλοί. Και στο βάθος της τύχης υπάρχει πάντα η απόλυτος αιτιότης. Η θεωρία της απροσδιοριστίας (αρχή) είναι παρεξηγημένη επίτηδες από τους χριστιανούς ή τους θεολόγους και τον Heisenberg. O Weinberg τον επαναφέρει στην τάξη στο βιβλίο: "Όνειρα για μια τελική θεωρία". Η αρχή αυτή λέει ότι δεν μπορούμε για τεχνικούς (φυσικούς) λόγους να προσδιορίσουμε (μετρήσουμε) την ορμή και τη θέση ενός σωματιδίου ταυτόχρονα με όσο μεγάλη ακρίβεια θέλουμε διότι η μια μέτρηση επηρεάζει το αποτέλεσμα της άλλης. Παρόλα αυτά, υπάρχει αιτιοκρατία και στην κβαντική, όταν λάβει κανείς όλους τους παράγοντες υπ’ όψιν όπως π.χ. όλες τις κβαντικές κυματοσυναρτήσεις, πράγμα που είναι πρακτικά αδύνατον. Άλλο παράδειγμα αιτιοκρατίας στον μικρόκοσμο είναι οι μονοωογενείς δίδυμοι οι οποίοι ξεκινούν από ένα ζυγωτό με 30.000 γονίδια διαχωρίζονται σε δύο ζυγωτά με την πρώτη μίτωση με 30.000 πάλι ολόιδια γονίδια και καταλήγουν σε 2 ολόιδιους οργανισμούς ενώ μεσολαβούν τρισεκατομμύρια χημικές αντιδράσεις οι οποίες περιλαμβάνουν κατ’ ουσίαν τρισεκατομμύρια κβαντικά φαινόμενα. Άλλωστε και να μην ήταν έτσι, τα σωματίδια θα αποφάσιζαν για τις πράξεις των ανθρώπων, (ή θα τις επηρέαζαν), εφ' όσον δεν υπήρχε αιτιότης στο μικρόκοσμο, άρα ποιά η ευθύνη των ανθρώπων απέναντι στο Θεό; Και αν κατευθύνει τα σωματίδια ο Θεός, τότε παίρνει την ευθύνη των αμαρτιών μας (είναι και παντογνώστης). Αν τα κατευθύνουμε εμείς και αυτά εμάς, είναι απαράδεκτος φαύλος κύκλος.

       Ο άνθρωπος έχει πιο κοντινό εξάδελφο τον χιμπατζή με 300 γονίδια διαφορετικά στα 30.000 δηλ. το 1% του DNA, με τον οποίο διαχωρίστηκε στα 6 εκ. χρόνια πριν. Τα θηλαστικά όλα έχουν κοινό πρόγονο στα 265 εκ. χρόνια πριν. Τα πτηνά προέρχονται από τους δεινόσαυρους (National Geographic, Γαιόραμα), διότι ευρέθησαν απολιθώματα δεινοσαύρων με φτερά και αμφότερα τα είδη αναπαράγονται με αυγά. Υπάρχει εξελικτική ερμηνεία καθαρή (National Geographic, Γαιόραμα). Η εξελικτική σκέψη και ανάλυση δίδουν ερμηνείες για όλα αυτά, αρκεί κανείς να θέλει να τα ερμηνεύσει διότι πολλοί και οι  θεολογούντες κυρίως δεν θέλουν. Μέχρι στιγμής έχουν βρεθεί πάνω από 600 σκελετοί ή τμήματα σκελετών πιθηκανθρώπων (Μπριτάνικα: Άνθρωπος) και αρχάνθρωπων από 50.000 μέχρι 7 εκ. χρόνια πριν.

       Για την χρονολόγηση των απολιθωμάτων για όσους αμφιβάλλουν, ας διαβάσουν στην Μπριτάνικα τα λήμματα: Αρχαιομετρία, Χρονολόγηση. Υπάρχουν τουλάχιστον 20 τρόποι χρονολόγησης των απολιθωμάτων βλ. National Geographic, πολλοί με ακρίβεια >99% (σφάλμα 1%). Βλ. και Βιογένεση, Γενετική, Γονίδια, Μεταλλάξεις, Οπάριν συσσωματώματα, μίτωσης, μείωσης DNA και RNA, μορίδιο, οργανωτής, ριβόσωμα, μιτοχόνδριο, αμινοξέα, πρωτεΐνες κλπ. στην Μπριτάνικα και στο ιντερνέτ. Η αρχή της εξέλιξης δεν ήταν η αμοιβάδα αλλά τα κυανοβακτήρια και πριν από αυτά τα συσσωματώματα Οπάριν που αποτελούνταν από DNA συνδεδεμένο με πρωτεΐνες. Η εξέλιξη λειτουργεί και στην άβιο ύλη δηλ. πριν και από τους ιούς. Διότι υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ μορίων ή ατόμων για το σχηματισμό χημικών ενώσεων, οι οποίες εν συνεχεία σχημάτισαν DNA και RNA με τη βοήθεια και των αστραπών και κεραυνών και των ηφαιστείων, πριν τους ιούς και λοιπούς μονοκύτταρους οργανισμούς σε υγρά περιβάλλοντα. Αυτά εσχίζονταν, αναδιπλασιάζονταν και πολλαπλασιάζονταν και μεταλλάξεις υφίσταντο με κοσμικές ακτίνες και υπεριώδεις και χημικές ουσίες και ανταγωνίζονταν μεταξύ των και εξελίσσονταν τα πρώτα 300 εκ. έτη δηλαδή από τα 3,8 δις που σχηματίστηκε ο στερεός φλοιός της γης μέχρι τα 3,5 δις που χρονολογούνται οι στρωματόλιθοι. Πολλές φορές κατάφεραν τα DNA να σχηματίσουν περίβλημα με πρωτεΐνες λόγω μεταλλάξεων (Οπάριν συσσωματώματα και πειράματα, Μπριτάνικα) χωρίς ίσως να μπορέσουν να το διαιρέσουν με την διχοτόμηση τους (του DNA). Όταν αυτό κατορθώθηκε με μεταλλάξεις το πρωτόγονο κυανοβακτήριο κύτταρο (ή ιός) κληρονόμησε εφ' εξής την ικανότητα διχοτόμησης DNA και περιβλήματος (διαίρεσης) στους απογόνους του. Τότε, ολοκληρώθηκε το πλήρες γενετικό πρόγραμμα επιβίωσης και πολλαπλασιασμού. Από εκεί και μετά γέμισε η γη σε λίγα χρόνια από αυτό και με πλεονεκτικές (ή μη μειονεκτικές) μεταλλάξεις συνεχίστηκε η εξέλιξη σε μονοκύτταρα με περισσότερα και διαφορετικά γονίδια. Πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι οι μεταλλάξεις σε αριθμό ανά χρόνο είναι ανάλογες του πληθυσμού του είδους οπότε ο πολλαπλασιασμός ενός είδους (που αυξάνεται εκθετικά) πολλαπλασιάζει ανάλογα (εκθετικά) την πιθανότητα για πετυχημένες μεταλλάξεις (οι μειονεκτικές δεν επιβιώνουν). Οι μονοκύτταροι οργανισμοί ήταν οι μόνοι για 3 δις έτη. Οι πολυκύτταροι οργανισμοί άρχισαν να υπάρχουν πριν 700 εκ. έτη ως αποικίες κυττάρων και ήταν οι σπόγγοι και τα φύκια στους πυθμένες των θαλασσών. Δηλ. τα διαιρούμενα κύτταρα έμεναν σε επαφή. Τα αισθητήρια όργανα, νεύρα, ικανότητες κλπ. προέκυψαν από εκατομμύρια επιβιωτικές μεταλλάξεις (και είδη ζώων που επιβίωσαν) κατά σειρά προστιθέμενες ή τροποποιώντας τις προηγούμενες, με αποτελέσματα την εγκατάσταση ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων και γονιδίων. Η διαφοροποίηση των κυττάρων κατά την εμβρυογένεση οφείλεται στον οργανωτή μέσω γονιδίων, και πρωτεϊνών που ανταλλάσσουν τα κύτταρα από τους πόρους των μεμβρανών τους. Η εμβρυογένεση έχει μελετηθεί αρκετά και είναι πλέον παράλογο να κρύβει θαύματα διότι ποιος Θεός ποιας θρησκείας τα κάνει και γιατί; Και επί πλέον θα έχει και την ευθύνη για τα ελαττώματα και τη δυστυχία των αλληλοσπαρρασόμενων όντων και ανθρώπων. Άλλωστε από τους μονοωογενείς διδύμους που μοιάζουν σαν δύο σταγόνες νερό και που προκύπτουν από ολόιδιο DNA βλέπουμε ότι υπάρχει υπερπολύπλοκη αιτιοκρατία στα τρισεκατομμύρια χημικές ενώσεις που μεσολαβούν.

Εκτυπώστε αυτό το άρθρο!